In de huidige wereld van ‘overspending’ ontstaat er een wildgroei aan sociale ondernemingen. In tal van sectoren. Van koffie tot glascontainers en van banken tot fietsateliers. En met focusgebieden uiteenlopend van milieu en bebossing tot arbeidsomstandigheden en sociale uitsluiting. En van de bakker om de hoek die werkt met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt tot gevestigde bedrijven zoals Tony’s Chocolonely. Wat ze met elkaar gemeen hebben: het sociale doel primeert, de onderneming is de drager, de vorm om het doel te realiseren. Wat ze ook gemeen hebben: het onderliggende businessmodel kan steeds minder leunen op subsidies. Dit heeft diepgaande gevolgen voor de werking van deze organisaties. Ze denken vaak op veel langere termijn en voelen zich ook verantwoordelijk voor latere gevolgen van hun keuzes. Ze zullen ook heel anders over financiering en vergoeding denken en vaak veel breder in de keten de samenwerking opzoeken om hun doel in te vullen binnen een houdbaar businessmodel. Het maatschappelijke doel moet ook gekoppeld zijn aan een goede klantervaring. Kortom, een zeer rijke wereld die aan de oppervlakte misschien niet zoveel lijkt te verschillen van het ‘gewone bedrijf’ maar in de kern juist zó verschillend is, dat we er ongetwijfeld heel wat van kunnen leren.

Download/bekijk hier

• Betekeniseconomie - Kees Klomp
• Verslag
• Programmainformatie